Walnoten in de Dordogne
Soms zie je in de oude schuren nog wel eens de kleine machines om walnotenolie te maken. Deze olie werd vroeger met name als verlichting gebruikt. Een enkele keer ziet men nog wel een oude vrouw die in de herfstzon voor haar huis noten kraakt, met een houten hamertje. Dit is dus de functie van de houten hamertjes die zowel in winkels als op markt worden verkocht. Geen aanrader voor een Nederlander want het vergt nogal wat ervaring om hiermee goed noten te kunnen kraken. En dan hangt het ook nog van de soort noot af. Twee soorten zijn zeer bekend in de Dordogne.
De Corne, die het gemakkelijkste heel blijft bij het kraken, in twee helften en de Grand Jean die meestal gebroken wordt verkocht voor het gebruik in notentaarten,-brood en notenolie. Notenolie uit de Dordogne is een absolute aanrader in een salade. Notenbomen behoeven niet veel onderhoud. Een enkele keer een snoeibeurt en de grond rond de bomen ploegen. In het najaar ziet men veel bewoners uit de streek met zwarte vingers rondlopen. Het resultaat van het noten rapen en uit de bolster halen. De Corne-noten vindt men tegenwoordig terug in de winkels omwikkeld met een laagje suiker. De Grand Jean als confiture de noix (notenjam). Voor een uitgebreide uitleg L’Eco Musée de la Noix in Castelnaud, Of bijvoorbeeld Le Village du Bournat in Le Bugue, sowieso een bezoek waard.
Abonneer op onze nieuwsbrief
